ای یوسف زهرا برخیز زینب ز سفر برگشته

من نخل خمیده گشتم تو لاله پرپر گشته

نفس به سینه ام گرفته

قران بخوان دلم گرفته

من قلب کباب اوردم از شام خراب اوردم

بین چشم پر از اشکم را از بهر تو اب اوردم

گردم به دور حائر تو

گشتم دوباره زائر تو

ای مصحف ایه ایه قران به خون اغشته

تو به همه ما جان داده قران تو ما راکشته

ای کاش خنجر می کشیدند

از خواهرت سر می بریدند

دیدی که چگونه اتش بر قلب کباب اوردند

دنبال سر تو ما را در بزم شراب اوردند

کی دیده راس خون فشان را

قران و چوب خیزران را

زخم دلم را چاره کردم انجا گریبان پاره کردم

بر نیزه سرت را دیدم از دور تو را بوسیدم

خون دل خود را با اشک روی قدمت پاشیدم

کاری نمی امد ز دستم

پیشانی خود را شکستم