شعرخوانی «سید حمیدرضا برقعی» در وصف «حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)»(شنیده می‌شود از آسمان صدایی که/ کشیده شعر مرا باز هم به جایی که/ نبود هیچ کسی جز خدا،خدایی که/ نوشت نام تو را، نام آشنایی که/ پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد/ و از شنیدنش افلاک دست و پا گم کرد/ نوشت فاطمه، شاعر زبانش الکن شد/ نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد/ نوشت فاطمه تکلیف نور روشن شد/ دلیل خلق زمین و زمان معین شد/ نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است/ غزل قصیده‌ی نابی که در ازل گفته است)(5:11)